چرا دقیقا همه ی آن چیزهایی که قرار است ما را به جایی ببرد برای ما طبیعی(عادی) شده است؟
عقول از کارکرد افتاده اند یا آیات؟ که نه عقول آیات را می فهمند و نه آیات عقول را هدایت می کنند؟
ما خارج از حوزه هدایت آیاتیم ؟ یا آیات خارج از حوزه دغدغه های عقلی ما ؟
إِنَّ فِی ...
... خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ
... وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ
...وَالْفُلْکِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِمَا یَنفَعُ النَّاسَ
... وَمَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن مَّاء فَأَحْیَا بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِیهَا مِن کُلِّ دَآبَّةٍ
... وَتَصْرِیفِ الرِّیَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخِّرِ بَیْنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ
لآیَاتٍ
لِّقَوْمٍ یَعْقِلُون 164 بقره
